خزانه های بغداد، پایتخت «عباسی» از ثروت های زمین پر و سرریزگشت؛ لیکن این اموال مانند دیگر امتیازات تنها نصیب خلفا و فرزندانآنان و وزیران می شد و یا آنانی که مورد خشم و غضب قرار نگرفتهبودند؛ اما توده ی مردم که در میان آنها افراد شایسته، با استعداد وپشتکار بالا فراوان بودند و افرادی که تملق گویی نمی کردند و پیشانیبه آستان ولی امر مسلمین جهان نمی سایند، در فقر و تنگدستی بهسر می بردند. برخی هیچ نداشتند و دیگران به حد کفاف نمی رسیدند. بدین سان دو طبقه ی اجتماعی با شکافی عمیق شکل گرفت: طبقه ی مرفهین که از آسایش افراطی برخوردار بودند و طبقه یتهیدستان که با مرگ و نیستی دست و پنجه نرم می کردند. در میاناین دو طبقه نیز گروهی آسیب پذیر با وضعیتی مناسب قرار داشتولی همواره بیم آن می رفت که آنان نیز در طبقه ی تهیدستان سقوطکنند. دارایی های حکومت، خرج قصرهای خلفا و امیران و خوشگذرانی آنان و افراد حامی حکومت می شد و اینان در خانه های خود بی پروابر چاکران و کنیزان و خواجگان خود بذل و بخشش می کردند. خلفا وامیران و دیوانسالاران، طبقه ی اول از حیث رفاه در جامعه ی عباسیبودند و پس از آنان، بازاریان قرار داشتند که در ناز و نعمت به سرمی بردند. اما مردم عادی در فلاکت و ویرانی و بین مرگ و زندگیدست و پا می زدند. بغداد میان کوخ های ویران و محقر و قصرهایعظیم و افراشته را با هم جمع کرده بود و آسمانش نعمت و نقمترا در کنار هم داشت. یکی از شاعران آن دوران در باره ی این شهرچنین سروده است: «بغداد، برازنده ی ثروتمندان است نه کسی کهدر فقر و تنگدستی شب را به صبح می رساند.» و یکی از مرفهینبغدادی سروده است: آیا هنگام پیمایش طول و عرض زمین به دیاریبرخورده ای که مانند بغداد، بهشت روی زمین باشد؟! زندگی در آنبا, ...ادامه مطلب
خزانه های بغداد، پایتخت «عباسی» از ثروت های زمین پر و سرریزگشت؛ لیکن این اموال مانند دیگر امتیازات تنها نصیب خلفا و فرزندانآنان و وزیران می شد و یا آنانی که مورد خشم و غضب قرار نگرفتهبودند؛ اما توده ی مردم که در میان آنها افراد شایسته، با استعداد وپشتکار بالا فراوان بودند و افرادی که تملق گویی نمی کردند و پیشانیبه آستان ولی امر مسلمین جهان نمی سایند، در فقر و تنگدستی بهسر می بردند. برخی هیچ نداشتند و دیگران به حد کفاف نمی رسیدند. بدین سان دو طبقه ی اجتماعی با شکافی عمیق شکل گرفت: طبقه ی مرفهین که از آسایش افراطی برخوردار بودند و طبقه یتهیدستان که با مرگ و نیستی دست و پنجه نرم می کردند. در میاناین دو طبقه نیز گروهی آسیب پذیر با وضعیتی مناسب قرار داشتولی همواره بیم آن می رفت که آنان نیز در طبقه ی تهیدستان سقوطکنند. دارایی های حکومت، خرج قصرهای خلفا و امیران و خوشگذرانی آنان و افراد حامی حکومت می شد و اینان در خانه های خود بی پروابر چاکران و کنیزان و خواجگان خود بذل و بخشش می کردند. خلفا وامیران و دیوانسالاران، طبقه ی اول از حیث رفاه در جامعه ی عباسیبودند و پس از آنان، بازاریان قرار داشتند که در ناز و نعمت به سرمی بردند. اما مردم عادی در فلاکت و ویرانی و بین مرگ و زندگیدست و پا می زدند. بغداد میان کوخ های ویران و محقر و قصرهایعظیم و افراشته را با هم جمع کرده بود و آسمانش نعمت و نقمترا در کنار هم داشت. یکی از شاعران آن دوران در باره ی این شهرچنین سروده است: «بغداد، برازنده ی ثروتمندان است نه کسی کهدر فقر و تنگدستی شب را به صبح می رساند.» و یکی از مرفهینبغدادی سروده است: آیا هنگام پیمایش طول و عرض زمین به دیاریبرخورده ای که مانن, ...ادامه مطلب
اشـکـم احرام طــواف حرمــت مـی بـنـدد گر چه از خون دل ریش دمی طاهر نیست ,اشکم احرام طواف حرمت می بندد ...ادامه مطلب
کوچ,کوچه بی نام,کوچه لره سو سپمیشم,کوچک شکم,کوچک,کوچه,کوچه بی نام دانلود,کوچک زاده,کوچه مردها,کوچ سرفینگ,کوچه اقاقیا ...ادامه مطلب