دوباره شروع کردن

   آزمایشگاه «تومـاس ادیسـون» در دسامبر 1914 در

یک آتش سـوزی به کلـی از بیـن رفـت. خسارت وارده

حدود 2 میلیون دلار بود اما فقط تا 238 هزار دلار بیمـه

شده بود.چون ساختمان بتن آرمه بود گمان می کردن,د

در مقـابـل آتـش مـقـاوم است. در اوج آتـش سـوزی و

هنـگـامـی کـه شـعـلـه هــای آتـش سـر بـه آسـمــان

می کشید، پسر 24 ساله ی ادیسون، چارلز  در میان

دود و آتش، دیوانـه وار به دنـبـال پـدرش می گشـت و

سرانجام او را در گوشـه ای از محوطه ی عمارت یافت

که آرام و با وقار به صحنه ی حریق می نگریست.

   صورتـش از انعـکاس نـور آتش بـرق می زد و موهای

سپیـدش در اثـر وزش باد پریـشان شده بـود. چارلز به

خاطـر پیـرمـرد 67 سـالـه که حاصـل عـمـرش در آتـش

می سـوخت، قلبـش به درد آمـده بـود. پـدرش وقـتـی

متـوجه ی حضـور او شد، با هیـجان فـریـاد زد: «چارلـز،

پـسـرم! مـادرت کـجاست؟ پیـداش کن و بیـارش اینجا؛

شایـد دیگـه نتونـه یک همـچو منظـره ای رو تو عمرش

ببینه!»

   روز بعد ادیسون در حالی که فکورانـه به ویـرانه های

باقی مانده از ساختمـان می نگـریست، گفـت: «ارزش

عظیمی در فاجعـه نهفتـه است، تمامی اشتبـاهات ما

می سوزنـد و مـا می توانیـم دوباره, شـروع کنیم!»

     سه هفته بعد ادیسون نخستین دستگاه ضبط صوت

خود را به اداره ی ثبت اختراعات تحویل داد.